Surfinia, tak naprawdę zmodyfikowana genetycznie Petunia. Roślina o zwisających pędach, do Europy dotarła dopiero w latach 80 XX wieku. Wymaga żyznej ziemi, lekko kwaśnej o odczynie 5,5 do 6,5 pH kompostowej z domieszką torfu, w żadnym wypadku z ubiegłorocznych doniczek. Doskonale znosi ostre światło słoneczne i upalne lato. Surfinie należy podlewać co kilka dni, ale w upały nawet dwa razy dziennie. Doniczki czy też skrzynki, ja preferuję gliniane lub ceramiczne.
Wbrew opinii niektórych przyrodników którzy twierdzą, że doniczki gliniane wysuszają bryłę korzeniową, ja uważam, że tworzywo sztuczne zakłóca pole magnetyczne i to się odbija na wegetacji roślin. Ostatnio ktoś mi ukradł kilka kwiatów z doniczkami i przeszły one do historii w moim ogrodzie.
Doniczki preferuję drewniane, w jednej metrowej sadzę maksymalnie trzy rośliny o różnej kolorystyce.
Surfinie rozmnaża się z nasion generatywnie, ale jest to trudne. Ja kupuję młode roślinki, co prawda posiałem swoje nasiona, ale roślinki będą dopiero gdzieś w lipcu. A tak na marginesie surfinie zapylają motyle nocne.
Peralgonia
Peralgonia - rodzaj bylin, pochodzących z Afryki, nazwa pochodzi od greckiego słowa "pelargos"
( bocian ) od podobieństwa rozłupki (owoc) do dziobu bociana. Peralgonia roślina ozdobna uprawiana w różnego rodzaju naczyniach w pomieszczeniach, balkonach i czasami jako roślina rabatowa.
Podzielić je można na:
- Pelargonie pasiaste - rabatowe
- Pelargonie bluszczolistne - płożące ( zwisłe )
- Pelargonie wielkokwiatowe
- Pelargonie pachnące
Jeśli mamy tak wspaniałe kwiaty to poza pielęgnacją podczas wzrostu, pozostaję pytanie, jak je zachować na następny rok. Kiedyś nasze Babcie na jesieni przed pierwszymi przymrozkami wyjmowały roślinę z doniczki, czyściły ją z ziemi, obcinały korzenie i po owinięciu gazetą, wieszały w piwnicy do góry korzeniami i tak do wiosny. Peralgonie jako półsekulenty doskonale wytrzymują chwilowe przesuszenie.
Pozostaje tylko jedna metoda dla zachowania rośliny genetycznie takiej samej, czyli rozmnażanie wegetatywne. Mamy na to dwa sposoby, albo odciąć odnóżki już w sierpniu lub wrześniu, posadzić do doniczki, tak aby miała czas wytworzyć korzenie, żeby rozpoczęła okres zimowy jako młoda, zdrowa silna roślina, druga metoda to pozostawić na zimę silnie kwitnącą roślinę, której trzeba zapewnić odpowiednie warunki. Rozmnażanie z nasion nie ma większego sensu, gdyż jest bardzo trudne.
Ja stosuję obie metody wegetatywne dla bezpieczeństwa, jest to bardzo skuteczne, gdyż mam pelargonię rabatową, dorastającą do wysokości 1 metra i kwitnie wspaniale.
Begonia, ukośnica występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii, najliczniejsza grupa gatunków występuje w Ameryce Południowej.
Zimowanie jest łatwe i nie wymaga dużo miejsca. Jesienią wyjmuje się roślinę z doniczki, odcina część zieloną na trzy palce od bulwy i pozostawia do przeschnięcia. Następnie czyści bulwy z ziemi, obcina korzenie i układa w skrzynkach, stwia w miejscach chłodnych. W marcu wsadza się je do ziemi lekko zwilża, przenosi w cieplejsze i jaśniejsze miejsce oraz lekko zwilża. Przed posadzeniem często należy je przyciąć, ponieważ w czasie zimy wytworzyły pędy przybyszowe.
Hypocyrta czyli Nagarbia gładka
Jest to mała krzewjnka, jako młoda roślinka ma pędy wzniosłe, lecz wraz z przyrostem pędy zaczynają zwisać.
Kwitnie praktycznie w czasie całego sezonu, wraz z przyrostem pędów pojawiają się kolejne kwiaty
Wraz z nadejściem zimy przenosimy nagarbię do pomieszczenia o optymalnej temperaturze 17 stopni,jest, to ważne gdyż w chłodniejszej temperaturze następuje stymulacja pąka kwiatowego. Wiosną możemy przyciąć pędy o 1/3 długości, co spowoduje rozkrzewienie się rośliny.
W czasie zimy temperatura w pomieszczeniu nie powinna spaść poniżej 12 stopni.
